ما تماشا چیانی هستیم
که پشت درهای بسته مانده ایم!
دیر امدیم!
خیلی دیر...
پس به ناچار
حدس می‌زنیم،
شرط میبندیم،
شک میکنیم ...
و آن سوتر
در صحنه
بازی به گونه ای دیگر در
جریان است
)حسین پناهی(
بخشش کنید، اما نگذارید از شما سوء استفاده شود
عشق بورزید، اما نگذارید با قلبتان بد رفتاری شود
اعتماد کنید، اما ساده و زودباور نباشید
حرف دیگران را بشنوید، اما صدای خودتان را از دست ندهید....
آدم ها فقط در یک چیز مشترک اند:متفاوت بودن
من یک لر زاده هستم با تمام ویژگی های تعصبی، احساسی، مهمان نوازی، مردانگی،ناموس پرستی، انسان دوستی، سخاوت، باهوشی و…….اما دلم از لرها خون شده است و می خواهم بلند و رسا فریادشان بزنم و به آنها گله گزاری کنم.
تاریخ را که ورق می زنم قوم لر در همه تاریخ نام و نشان دار و پر افتخار است اما همیشه بدون جایگاه واقعی خود!
چرا و به چه دلیل امروز و دیروز من و پدرانم سهمشان از مدیریت ها در کشور هیچ تناسبی با وزن قومیتی، دلاوری، تدبیر و کیاست آنها نبوده است؟
به قول امیر کبیر در ستایش کریم خان زند می نویسد” ای کاش هر چند وقت یک بار شیر بچه ای لر در ایران شاه می شد تا مردم مزه عدالت را می چشیدند”
وقتی لرها هم از نظر وزن جمعیتی و هم توان علمی و هم ولایت مداری در کشور در خط اول بوده و هستند چرا حقشان از مدیریت های کلان کشور همواره ناچیز است؟
مدت ها فکر می کردم که باید جواب این سوال را از چه کسی جویا شوم و بعد از کلی تحقیق دریافتم که لرها خود مقصر این اتفاق تلخ هستند.
لرها با این همه ویژگی های مثبت یک نقطه منفی دارند که همه توانایی های آنها را خداشه دار کرده است و آنهم این که اتحاد ندارند و وقتی لر زاده ای به منصبی می رسد برخی هم تبارانش بجای شعف و خوشحالی سعی دارند تا او را از این جایگاه پایین بکشند.
بجای آنکه دست بدهیم و نردبان هم باشیم گاهی وقت ها نردبان از پای همدیگر برمی داریم.
چرا میرزا کوچک خان جنگلی و ستار خان و باقرخان و رئیس علی دلواری در تاریخ امروز ما به نیکی یاد می شوند اما بیشمار دلاور لر نام و نشانی ندارند؟
براستی مقصر این فاجعه تاریخی و این همه اجحاف به قوم لر کیست؟
جالب توجه است که استان های لرستان، چهارمحال بختیاری، کهگیلویه و بویراحمد، ایلام، بخشی از استان فارس، بخشی از استان خوزستان، بخشی از استان همدان و……را قوم لر شامل می شود.
آیا جز این بوده که با همین غریب پرستی و خود گریزی امروز استان های لر نشین محروم ترین استان های کشور هستند علیرغم این که این استان ها از نظر مواهب طبیعی و سرمایه انسانی اول هستند.
ای کاش لرها با هم متحد بودند و بجای آنکه زیر پای هم را خالی کنند، به هم کولی بدهند تا بالا روند و دست هم را بالا بکشند و رئیس جمهور و وزیر و مدیر داشته باشند و چهره زشت فقر را برای همیشه از مناطق لر نشین پاک کنند. انشاله
منبع : بولتن نیوز
ما از دعوا خسته شده ایم
از مجادله ی سران قوا خسته شده ایم
از پرده دری ها و بی حرمتیها خسته شده ایم
از ارجعیت منافع حزبی بر منافع ملی خسته شده ایم
از عدم استفاده از افراد خبره و کارشناس و دلسوز به دلیل اختلاف نظرات جزئی خسته شده ایم
از بی برنامگی و بی تدبیری و تصمیمات خلق الساعه و عدم تخصص خسته شده ایم
به مردی رای بدهیم ازجنس مردم
از حزب مردم
دلسوز مردم
سلام بر زندگی
سلام برآرامش
سلام بر تدبیر
سلام بر تخصص
سلام بر برنامه
محسن رضایی
سلام
ساده می گویم سلام ، سلامی به سادگی قلب های مردمان دیارم
به زلالی چشمه ساران وطنم
سلامی به استواری بلوطهایش
می خواهیم بگوییم هر آنچه را که نگفته ایم از اصالت ،صداقت و پاکی فرهنگ غنی قوممان
می نویسیم تا بخوانید خط عشق را ، ترسیم می کنیم تا ببینید جغرافیای مهربانی را
می نویسیم از مردمانی که طلای وجودشان سادگی و یک رنگی است و ذره ذره وجودشان را عشق پاک پر کرده است
می خواهیم بشکنیم مرزهای خیال را و باور کنیم هنوز صفا ، صمیمیت و مهربانی میهمان قلب های پاک همه لر زبان هاست
آری ......
ما قلب هایمان برای هم می تپد و درو ن آنها عشق ریخته ایم
همیشه ثابت کرده ایم این قانون نانوشته را هنوز در صفحه تاریخ مُهری را که با مرکب عشق به نام خون زدیم پابرجاست
حالا اگر به همین نزدیکی دو وجب آن طرف تر بنگری
عشق ، صفا ، مردانگی و استواری را می بینی
اگر از بند خود رها شوی می شنوی
صدای آبشارها و چشمه سارها را
می شنوی صدای کمانچه را ، صدای برادری را
حالا بیا و دستت را به من بده و ببین برادر و خواهر تو
در همین حوالی
حوالی دلدادگی
حوالی عشق
چگونه تو را مهمان خانه هایشان کرده اند
بیا و ببین جغرافیای زاگرس را
جغرافیای سرزمین دلیران را جغرافیای پاکی ونجابت را
بیا وببین بیشه را صفا را عشق را..............
چشم در چشم
بشنو نفس به نفس
بیا قدم به قدم به سرزمین لاله های واژگون
خاک پایت سرمه چشم ماست
تحفه ای که پیش روی توست دستی برای اتحاد ماست
برای برادری ماست
حالا من و تو به لر بودن خود افتخار می کنیم
استان ما
خوزستان ، کهگیلویه و بویر احمد ،ایلام و لرستان و چهار محال
شدند جولانگاه هر کس و ناکس !!!
خاکمان را که بمباران شیمیایی کردند
! و هنوز به خاطرش بچه هایمان 4 انگشت زاییده می شوند !
پدران و برادران من برای این خاک سینه ها سپر کردند ...!
حتما ادامه مطلب را بخونید
رقص های مردمان لر مانند موسیقی هایشان ، ریشه در کار و زندگی آنان دارد
چنین می نماید که با اجرای این رقص ها نوازنده و رقصنده ، خود و تماشاچی را برای بهتر زیستن برمی انگیزد.
ما در این مطلب رقص لرهای استانهای جنوبی و بختیاری را می نویسیم
و در مطالب آینده انواع دیگر رقص های لری ، همراه با انواع سازها
خصوصا لری خرم آبادی را خواهیم نوشت.
رقص های لری در استانهای کهگیلویه و بویر احمد،چهار محال و بختیاری
و قسمت هایی از خوزستان و فارس اغلب به صورت های
دستمال بازی ، چوب بازی و رقص پا هاست.
دست مال بازی : در دستمال بازی هر رقصنده دو دستمال رنگی بدست میگیرد و اکثرا به صورت دایره وار پشت سر هم حرکت میکنند و با ریتم های تند یا آهسته نوع ساز می رقصند که البته بیشتر خاص زنان است اما مردها هم در آن شرکت می کنند
این رقص، رقصی بین شاد و سنگین است که اکثرا موسیقی اش دارای سه ضرب میباشد که به آهنگ های رقص سه پا نزدیکه . هم آهنگی ضرب آهنگ های موسیقی با حرکات موزون پاها ، دست ها و بدن رقصندگان ، تند و کند شدن سرعت رقص ها و جهش و سکون در حرکات ، همه و همه در آن وجود دارد.
چوب بازی : این نوع رقص که خاص مردان است با جنب و جوش زیادی همراه است . که به نام ((ترکه بازی)) هم آن را می شناسند. در ابتدای آن مردان طایفه عروس و داماد در مقابل هم با چوب های حدود یک متری با حرکاتی موزون می رقصند و بعداز آن یکی با گرفتن چوب کوچکتر و دیگری با چوب بلند نوعی مبارزه نمادین را اجرا می کنند.
البته این میان از آوازهای بعد رقصها که به نام (( ِکل )) معروف است نباید غافل شویم که نقش بسیاری در گرم کردن جشن ها دارد.
رقص های پا : این نوع رقصها که در سالهای اخیر طرفداران زیادی خصوصا در بین جوانان پیدا کرده است اکثرا رقص های سه پا و دو پا هستند
که زنان و مردان به صورت دسته جمعی می رقصند.
نفر اول صف رقصندگان را سرچوپی یا چوپی کش می نامند . تمام رقصندگان بایستی ریتم و حرکات بدن ، پاها و دستان خود را با او هم آهنگ کنند .
سرچوپی با یک یا دو دستمال رنگین ، حرکات نمایشی مهیج را انجام می دهد
و بقیه رقصندگان دستان یکدیگر را گرفته و با حرکات موزون پاها ، سر و بدن ،
رقص را پی می گیرند.
نفر آخر صف رقصندگان با تکان دادن دستمال حرکات نمایشی رقص را زیباتر می کند.
این نوع رقص ها بعضی اوقات با رقص های کردی اشتباه گرفته می شوند
که می تواند به دلیل وجود شباهت با آن یا شاید عدم آشنایی با رقص های لری باشد.
........ادامه دارد با ما باشید
سلام
سلامی به گرمی دلهای همتون
سلامی به بزرگی روح لطیفتون
میخواهیم باهم باشیم
دور هم باشیم
به یاد هم باشیم
و نام لر را همیشه زنده نگه داریم
باهم بودن ما
نیاز به همراهی همه شماعزیزان دارد
پس از همه شما بچه های لر دانشگاه گیلان میخواهیم
که به ما بپیوندید و ما را تنها نگذارید
برای عضو شدن به من اطلاع دهید
تا کد کاربری و رمز به شما داده شود
بچه های لر دانشگاه گیلان
